Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Category: 4-6 Jaar (Pagina 26 van 36)

Fiete Anders, Kleine Struis, Een niet zo hippe hoed, Tierenduin, Zon

9 september 2018 / / Geen reacties

Afgelopen woensdag heb ik deze prentenboeken voorgelezen. Allemaal enorm leuk, maar de winnaar was toch echt Tierenduin: de kinderen stonden te springen en te schreeuwen van enthousiasme.

Fiete Anders / Miriam Koch

Fiete is anders dan de andere schapen, wordt buitengesloten en voelt zich eenzaam. Daarom gaat hij op zoek naar een plek waar hij niet anders is. Die vindt hij niet. Wat hij wel vindt: een fijne, mooie plek (een van de voorleeskindjes herkende het als Schiermonnikoog) waar hij nog steeds anders is, maar waar dat helemaal niet uitmaakt.

Kleine Struis : een voorleesverhaal over bang zijn / Kim Crabeels en Marije Tolman

Kleine Struis is een enorme bangerik, die daarom continu met zijn hoofd in de grond staat. Meerdere dieren proberen hem er uit te praten, maar uiteindelijk zijn het de geruststellende woorden van een lief struisvogelmeisje die hem over zijn angst heen helpen.

Een niet zo hippe hoed / Emily Gravett

Harbet heeft een fijne muts van oma, maar de ander dieren lachen hem uit omdat zijn hoed ‘oud’ is. Zelf zijn ze buitengewoon modieus en Harbet die steeds een nieuwe hoed koopt om even hip te zijn, slaat continu te plank mis en ze blijven hem uitlachen. Tot hij stopt met op de anderen proberen te lijken en zelf iets bedenkt.

Tierenduin : een kijk- en zoekboek / Geert Vervaeke

Een tekstloos superkijk- en zoekboek in zwart-wit, waar ingenieus allerlei dieren (of details van dieren) door elkaar heen zijn getekend, en aan elkaar verweven zijn. Kijken en zoeken maar!
*Genomineerd Woutertje Pieterse Prijs 2019

Zon / Sam Usher ; redactie: Alison Ritchie ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal

Na de ontzettend leuke prentenboeken Sneeuw en Regen van Sam Usher is er nu Zon. Alle drie gaan over opa en kleinzoon die er lekker op uit gaan in een bepaald weertype. Buiten maken ze wel heel spannende avonturen mee, waarbij je aan het eind afvraagt of het jongetje niet gewoon heel veel fantasie heeft. Hoewel het klinkt als drie dezelfde verhalen, gebeuren er toch totaal verschillende dingen in ieder boek. Lees ze allemaal (voor)! En welk weertype missen we nu nog? Storm? Goed nieuws: die komt eind deze maand uit 🙂

Ernest en Celestine straatmuzikanten, Hoeveel weegt een lieveheersbeestje?, Ik wil NIET naar school!!, Ridder Tim wil vliegen, Vierkant

31 augustus 2018 / / Geen reacties

Iedere week lees ik vijf prentenboeken, die ik daarna voorlees in de bibliotheek. Ik zou over al deze prentenboeken EN de andere boeken die ik lees willen schrijven, maar ik merk dat dat lastig haalbaar is. Daarom ga ik voortaan de vijf prentenboeken in één blog beschrijven en dan per prentenboek maar één zin. Dat is in ieder geval het plan.

Ernest en Celestine straatmuzikanten / Gabrielle Vincent  ; vertaald uit het Frans

Jeeeh, eindelijk herdruk van de boeken van Brammert en Tissie! Even wennen aan de namen die nu de originele Franse namen blijven. Ik versprak me meteen bij het voorlezen en de moeders van de voorleeskinderen lachten en zeiden dat ik best wel de oude namen mocht gebruiken 🙂 Het dak lekt en om reparatie te kunnen bekostigen, snort Celestine Ernests oude viool op en probeert hem zover te krijgen dat hij op straat gaat spelen. Vanaf ca. 4 jaar.

Hoeveel weegt een lieveheersbeestje? / Alison Limentani ; vertaald uit het Engels door Ineke Ris

Informatief boek in de vorm van een prentenboek waarin het gewicht van dieren wordt vergelijken: zoveel mieren wegen evenveel als een lieveheersbeestje, zoveel lieveheersbeestjes wegen evenveel als een … enz. Leuk en leerzaam, ook voor ouders bleek bij het voorlezen. Vanaf ca. 4 t/m 8 jaar.

Ik wil NIET naar school!! / Stephanie Blake ; vertaling [uit het Frans]: Standaard Uitgeverij

Over Simon (ook wel Superkonijn) zijn al meerdere prentenboeken. In dit boek gaat Simon voor het eerst naar school en ziet daar vreselijk tegenop. Zijn ouders proberen van alles om hem gerust te stellen, maar Simon blijft roepen ‘Ik dacht het niet!’. Na aanvankelijk een traantje gelaten te hebben op school, wordt het een heel leuke eerste schooldag en als hij aan het eind wordt opgehaald roept hij dan ook ‘Ik dacht het niet!’ Vanaf ca. 3 jaar.

Ridder Tim wil vliegen / Judith Koppens & Eline van Lindenhuizen

Jongetje Tim wil vliegen, want ‘ridders kunnen alles’. Met zijn vriendinnetje knutselt hij vleugels en doet hij allerlei pogingen. Uiteindelijk valt hij: geschaafde knie en kapotte vleugels. Gelukkig weet mama een oplossing. Over Ridder Tim zijn inmiddels een paar prentenboekjes. Vanaf ca. 4 jaar.

Vierkant / door Mac Barnett & Jon Klassen ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever

Na ‘Driehoek’ over Driehoek die een gemeen grapje uithaalt met Vierkant, is er nu een prentenboekje over Vierkant. Vierkant sjouwt vierkante rotsblokken. Als Cirkel langskomt denkt ze dat het blok een precies gelijkend beeldhouwwerk van hemzelf is en vraagt ook een precies gelijkend beeldhouwwerk van haar te maken. Ze noemt hem een ‘genie’ en het lukt Vierkant niet haar te zeggen dat hij dat helemaal niet kan. Wanhopig gaat hij de hele nacht aan het werk. Gaat het hem lukken? Vanaf ca. 4 jaar.

Hoeveel bomen?

31 juli 2018 / / Geen reacties

Hoeveel bomen? / Barroux ; Nederlandse vertaling Lidewij van den Berg

Hoeveel bomen heb je nodig voor een bos? Dat is nog eens een originele vraag voor een prentenboek. De voorleeskinderen deden wilde gokken. En tja, ik zou het ook niet weten eigenlijk. De dieren in het bos denken het echter wel te weten, al houden ze er allemaal een andere mening op na. Het hert geeft als eerst zijn mening. Hij is immers de koning, zo beweert hij in ieder geval. Hoewel hij dat vaak blijft herhalen om zijn gelijk te krijgen, is er nergens enige bevestiging: er is geen kroon en geen van de dieren lijkt er in mee te gaan, maar dat terzijde. De meningen variëren van zo maar een getal roepen, tot er een reden bij geven. Een bepaald aantal bomen zijn bijvoorbeeld minimaal nodig om verstoppertje te spelen, of juist om je te kunnen verstoppen voor de jager. Het aantal dat genoemd wordt, wordt steeds minder. Toen een van de dieren beweerde dat er vier bomen nodig zijn, voor ieder seizoen één, ontstond er wat beroering bij de voorleeskindjes: in de andere aantallen en redenen konden ze meegaan, maar hier klopte toch echt iets niet 🙂
Terwijl de dieren van alles roepen, klinkt er steeds een piepstemmetje uit de bosjes: een klein diertje wil de hele tijd ook iets zeggen. Als hij eindelijk de kans krijgt om het te zeggen, blijkt hij meer te begrijpen van bomen dan de andere dieren: één boom heb je nodig, want uit de zaadjes van die ene boom kan een heel bos groeien. Opgelost? Zelf zit ik een beetje met de vraag hoe je dan aan verschillende soorten bomen kan komen, maar daar heb ik de kinderen maar niet mee lastig gevallen. Bovendien loopt het verhaal uiteindelijk uit in een nieuwe vraag: Wat was er eigenlijk eerder: de boom of het zaadje? De kinderen hadden dus wel iets anders om over na te denken.

Aapjes kijken?

31 juli 2018 / / Geen reacties

Aapjes kijken? / Patricia van Noord & Maarten de Loor ; met tekeningen van Nousjka Zijlstra

\

Op iedere pagina van dit prentenboek zit een vader- of moederdier met zijn of haar kindje naar iemand te kijken en het kindje stelt vragen of maakt opmerkingen over degene naar wie ze kijken. Vervolgens komt er een vraag voor het kind /de kinderen die worden voorgelezen: ‘Over wie heeft de kleine beer het? Weet jij het misschien?’. En dat in allerlei verschillende variaties. De kinderen die ik laatst voorlas in de bibliotheek deden enthousiast mee, vooral met dieren benoemen (altijd leuk). Maar ze hadden geen idee naar wie die dieren nu keken. Op de laatste pagina komen ze eindelijk in beeld: al die dieren kijken naar de dierentuinbezoekers. En meteen worden een aantal vragen die de dierenkinderen aan hun ouders stelden ook duidelijk, zoals ‘Wat is dat voor vogel met die blauwe veren?’ (ik heb het boek al weer ingeleverd, dus wellicht was de zin een beetje anders) blijkt een man met een blauwe fluffy jas.

Leuk prentenboek waarbij de rollen zijn omgedraaid: ‘aapjes kijken’ is in dit geval ‘mensjes kijken’. Helemaal een aanrader voor wie met kleintjes naar de dierentuin gaat, of net is geweest.

Drop, het stoute eendje

30 juli 2018 / / Geen reacties

Drop, het stoute eendje / Catharina Valckx

Het zint Drop niet dat iedereen hem schattig vindt. Hij besluit daarom om stout te worden en voegt meteen de daad bij het woord door zich vreselijk te misdragen bij de dieren die hem lief zijn: grote mond, bijten, het zandkasteel van een ander kapot maken, iemand expres op het hoofd poepen. En het werkt: ‘Nou ja zeg!’bromt Stoffel. ‘De brutaliteit! Zo ken ik je helemaal niet, schobbejak!’. Lees verder

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2025 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑