Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Ik ben hier! / Joke van Leeuwen
Als meisje Jona stiekem het dak op gaat van de kantoortoren waar haar vader werkt, valt ze daar in slaap. Wanneer ze wakker wordt, ontdekt ze dat het stadje Wolem overstroomt is, dat de eerste verdiepingen van de kantoortoren onder water staat en dat ze moederziel alleen is achtergebleven.
Lees verderMijn leven als mens / Joke van Leeuwen
Nog voor het boek is begonnen is hoofdpersoon Dinka al dood: gestorven met haar hoofd op een harde tegelvloer ‘die een optische illusie vormt van kubussen’. We volgen de reis vanuit haar lichaam naar een soort wachtkamer voor de hemel, van waaruit Dinka terugkijkt op haar leven en op het leven waarvan zij geen deel meer uitmaakt.
Lees verderErgens : een beeldverhaal van Joke van Leeuwen
Waar boeken met veel plaatsjes en grapjes tegenwoordig een trend zijn in de kinderboekenwereld, ken ik de boeken van Joke van Leeuwen niet anders. In 1979 verscheen al Een huis met zeven kamers: een bundel met losse verhalen, een gedicht, een liedje en een tekstloos verhaal (alles hoorde bij één van de kamers uit het huis). En alles was voorzien van veel illustraties, die bijzonder geestig waren en vaak ook voorzien van tekst. Veel van deze graphic novel / stripachtige boeken van tegenwoordig moeten het vooral hebben van veel grapjes en weinig inhoud. Bij Joke van Leeuwen is het juist een geweldige mengeling van prachtige verhalen die versterkt zijn met bijzondere en veelal geestige illustraties.
Lees verderToen ik / Joke van Leeuwen
Misschien ben ik er een beetje laat mee: het boek is van 2017 en heeft inmiddels een Zilveren Griffel gewonnen, dus wellicht hebben jullie er allang over gehoord en het (voor)gelezen. Het is in ieder geval een heerlijk Joke van Leeuwen boek. Grappig hoe zij haar eigen stijl heeft en er niets is wat daar op lijkt. Toen ik gaat over het jongetje Deef, over gebeurtenissen in zijn leven en gedachtes in zijn hoofd. Er gebeurt niets spectaculairs, behalve in zijn fantasie die af en toe op hol slaat. Maar juist de gewone dingen worden zo mooi beschreven, en zeker met de geweldige grappige tekeningen erbij, dat ik het hele boek met een glimlach op mijn gezicht heb gelezen, met uitzondering van de momenten dat ik hardop moest lachen.
In mijn boekenkast staat een versleten versie van Een huis met zeven kamers van Joke van Leeuwen, een van mijn lievelingsboeken uit mijn jeugd: zo vaak in gelezen. Van Toen ik kreeg ik af en toe dat gevoel weer, alsof ik terug was in het huis van vroeger.
Het einde van Toen ik is zo lief (geen happy end, maar een lief moment tussen Deef en zijn moeder) dat ik er bijna een foto van zou plaatsen hier. Maar lees het liever zelf, of lees het voor. Ik zeg alleen: Ik hoef even niks te moeten. Zo’n mooie zin, die moet ik onthouden. Eh …wil.
Toen mijn vader een struik werd: theatervoorstelling door Het Filiaal Theatermakers
Vanmorgen mocht ik als begeleider mee met de klas van mijn dochter (groep 7) naar het theaterstuk Toen mijn vader een struik werd naar het gelijknamige boek van Joke van Leeuwen. Over het boek ga ik niet veel zeggen (behalve: het is prachtig, lees het of lees het voor!) want daarvoor heb ik het veel te lang geleden gelezen.
© 2024 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties