In de Kinderboekenweek worden op de school van mijn dochter ouders uitgenodigd om te komen voorlezen. Dat doe ik natuurlijk ieder jaar graag en nu helemaal, want het is de laatste keer. Juf is nieuw en kent mij nog niet (de rest van het team kent mij als jeugdbibliothecaris, want ik heb de schoolbieb gesaneerd en er een leeftijdsindeling in aangebracht, nieuwe boeken aangeschaft en een boekenshow gehouden voor het team) en stuurde mij een mailtje dat ik tien á 15 minuten had om voor te lezen en dat als ik geen boek over het thema (vriendschap) kon vinden, ze er eentje voor me zou regelen. Ik heb haar terug gemaild dat ik al een leuke stapel had en dat de voorleestijd wat mij betreft langer kan. Ik had de mail netjes afgesloten met ‘maar als je het liever binnen een kwartier houdt is dat ook geen probleem is’ wat eigenlijk een leugen is, want ik ben absoluut niet van de klok, maar wel van het voorleesplezier, dus eigenlijk lees ik ieder jaar langer voor dan de bedoeling was.

Lees verder