Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Esther Ottens

Het boek van Jongen

Het boek van Jongen / Catherine Gilbert Murdock ; met illustraties van Ian Schoenherr ; vertaald [uit het Engels] door Esther Ottens

Frankrijk 1350: ‘Jongen’ (niemand heeft hem ooit een naam gegeven) werkt als geitenhoeder op een hof. Omdat hij een bochel heeft, wordt hij naar behandeld: hij mag het huis niet in, kinderen gooien stenen naar hem en mensen maken hem uit voor monster. Op een dag komt er een onwelriekende pelgrim langs die de jongen min of meer opeist: hij heeft Jongen nodig op zijn tocht naar Rome om zijn spullen voor hem te dragen.

Lees verder

Pans labyrint

Pans labyrint / Cornelia Funke & Guillermo del Toro ; vertaald [uit het Engels] door Esther Ottens

Meestal is er eerst het boek en komt later de boekverfilming. Hier is het andersom: in 2006 kwam de film Pan’s labyrinth uit. En dertien jaar later was daar de filmverboeking (op verzoek van filmmaker Guillermo del Toro) door Cornelia Funke, bekend van de serie De Wilde Kippen Club, maar ook van sprookjesachtige boeken zoals Hart van Inkt. Dat deze filmverboeking een mooie vertelling heeft opgeleverd blijkt wel uit het feit dat het genomineerd was voor Beste Boek voor Jongeren 2020.

Lees verder

De Veger

De Veger : het verhaal van een meisje en haar monster / Jonathan Auxier ; uit het Engels vertaald door Esther Ottens

Dit boek heb ik voorgelezen aan mijn 12-jarige dochter. En als ik iets schrijf over een boek dat ik heb voorgelezen, schrijft ze graag ook een stukje:

De Veger gaat over Nan Mus, een meisje dat een schoorsteenveger is. Ze leefde vroeger bij ‘de Veger’, maar sinds hij spoorloos is verdwenen en alleen zijn hoed en een roetje achterliet, woont en werkt ze voor Wilkie Crudd. Elke dag veegt ze schoorstenen net als de andere kinderen die bij Crudd wonen: Muisje, Snipper, Shilling-Tom en Roger. Met Roger kan ze niet goed omgaan. Als ze een keer vastzit in een schoorsteen en Roger haar probeert te vermoorden wordt ze gered door het roetje van de veger. Maar hoe? En wat gebeurt er verder met haar? ‘De Veger’ is een spannend maar ook mooi en droevig boek. Je wordt er vanaf de eerste zin in getrokken en kan niet meer stoppen met lezen. Ook zie je veel dingen van het vroegere Londen.

Lees verder

De onverwachte held van kamer 13B

De onverwachte held van kamer 13B / Teresa Toten ; vertaling [uit het Engels] Esther Ottens

Als je een boek jaren geleden hebt gelezen (in 2015 in dit geval, vertelt de Bibliotheek Wise app mij), kun je het dan nog aanraden in de bibliotheek? Jazeker! En dat doe ik met deze dan ook regelmatig. Maar kun je er nog een blog over schrijven? Nee, dat moet je toch echt vlak na het lezen doen. Gelukkig heb ik het tekstje dat ik ooit over dit boek op Facebook zette teruggevonden (ik had toen nog geen blog, maar schreef af en toe wat op Facebook als ik enthousiast was) en plaats deze alsnog hier:

‘Dit boek had ik voor mezelf klaarliggen, maar gaf het eerst aan Kasper die om een boek vroeg. Waar hij normaal weken en weken over een boek doet, was deze binnen een week uit en had ook nog eens een leeshonger in hem opgewekt. En terecht! Geschreven vanuit een (fictieve) jongen met dwangneurose. Een jongen die zo leuk lief en ontzettend geestig is, dat ik ondanks de ellende (en die is groot, en wordt steeds groter) op bijna elke bladzijde op zijn minst zit te gniffelen. Net wel (op pagina 198) voor het eerst een traantje weggepinkt). Met recensie erbij van JaapLeest, omdat ik me er ontzettend in kan vinden. Zeker de laatste zin: “Na het dichtslaan houdt iedere lezer van Adam en gunt hem alle geluk van de wereld, dat kan niet anders”.’

Dat was eigenlijk wel heel erg kort (lees dus vooral de recensie van Jaap Friso) en ook had ik het boek nog niet uit, maar ik was kennelijk zo enthousiast dat ik het graag wilde delen. Grappige is dat er boeken zijn die ik heel mooi vind, maar die in de loop van de jaren vervagen in mijn hoofd. Deze niet. Bovendien krijg ik regelmatig van klanten aan wie ik het heb aangeraden terug dat ze het zo mooi hadden gevonden.

Dit was trouwens de eerste recensie die ik las van Jaap Friso: ik had toen recensies zitten googlen om degene die me het meeste aansprak erbij te plaatsen en met die van Jaap was ik meteen om: sinds die tijd lees ik al zijn recensies op www.jaapleest.nl. Dat er zulke fijne recensenten zijn heeft mij ook lang tegengehouden om zelf een blog te beginnen. Want wie ben ik nou helemaal? Geen recensent in ieder geval. Maar aangezien ik toch stukjes bleef plaatsen op Facebook over boeken die ik mooi vond, moest ik me er wellicht maar eens aan wagen. En inmiddels doe ik het anderhalf jaar en vind ik het nog steeds heel leuk om te doen. Ik ben inderdaad geen recensent, maar wel een enthousiast boekenaanrader. Dat doe ik vooral op de bibliotheekvloer, en in mijn vrije tijd hier op mijn blog. En om mooie boeken en geweldige schrijvers kan sowieso nooit genoeg gejuicht worden.

Het huis met de schuine vloeren, pratende ratten en raadsels op de muren

Het huis met de schuine vloeren, pratende ratten en raadsels op de muren / Tom Llewellyn ; vertaald uit het Engels door Esther Ottens; illustratie: Maximilian Meinzold

Josh en Aaron verhuizen met hun ouders en opa (met houten been) naar een buitengewoon vreemd huis. Niet omdat ze nu zo graag in een vreemd huis willen wonen, maar omdat dit het enige huis is wat enigszins financieel haalbaar is: het is dit of in hun kleine flatje blijven. Het huis is niet verzakt, maar lijkt opzettelijk schuine vloeren te hebben. Verder zijn alle muren binnenshuis volgekrabbeld met onbegrijpelijke wetenschappelijke formules. Behalve dat blijkt er ook een enorme rattenfamilie te wonen en nadat vader een babyratje heeft doodgetrapt, krijgt hij het aan de stok met John Daga, een pratende rat.

Lees verder

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑