Vriendjes / Michael Foreman ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar

Lief prentenboek over een poes die geniet van het leven omdat hij kan gaan en staan waar hij wil. Maar thuis zit zijn vriendje Bubbel (een goudvis) in een aquarium. De kat heeft medelijden met zijn vriendje en als hij een emmertje in een zandbak vindt krijgt hij een idee: hij vult het emmertje met water en haalt Bubbel op. Kat laat Bubbel in de emmer van alles zien: de speeltuin, een vijver, een meer, rivier, de zee en ook allerlei andere dieren zien ze. Op een gegeven moment zet de kat het emmertje neer zodat Bubbel de sprong naar de vrijheid kan maken. Maar Bubbel wil niet: als hij in het grote water zou springen zou hij zijn vriend kant verliezen en hij verkiest hun vriendschap boven zijn vrijheid.

In de aanschafrecensie staat ‘Het geheel is wat braaf en zonder verrassingen’. Ik had er geen last van: ik heb vooral wat moeite met mierzoet. Verrassend werd het overigens wel toen ik het boek voorlas, want toen Bubbel niet weg wilde, gingen de twee vriendjes voortaan altijd op deze manier op stap met zijn tweetjes. Daarop volgt een prent waarop ze samen zitten en er allerlei andere dieren bij zijn gekomen. Hierop sprongen de voorleeskindjes wildenthousiast op om alle namen van die dieren door elkaar te gaan brullen. Ik kwam er niet eens meer overheen. Ik sloeg de bladzijde om en de kat en Bubbel bevonden zich in een museum met verschillende dino’s en een walvis. Toen werd het publiekje helemaal woest. Nou ja, zo kan een lief prentenboek (zo je wilt braaf) over vriendschap uitlopen op een wildenthousiaste dierenbenoem-schreeuwpartij. Voorlezen is nooit saai.