Ronja de roversdochter / Astrid Lindgren ; vert. [uit het Zweeds] door Rita Törnqvist-Verschuur ; met tek. van Ilon Wikland

Er zijn toch best wel wat klassiekers die ik niet gelezen heb. Ik probeer daarom af en toe wat in te halen. En ik vraag mij daarbij ook altijd af of zo’n boek inmiddels wat gedateerd is, of dat we met een tijdloze klassieker te maken hebben. Ik heb het boek voorgelezen aan mijn 11-jarige dochter en we vinden samen dat het helemaal niet ouderwets is. Heerlijke zinnen om voor te lezen en de ouderwets woorden en uitdrukkingen die we tegen kwamen waren niet storend en vond ik eigenlijk heel leuk: ‘Dat had hij gedacht, dat stuk addergebroed!’. Het woord addergebroed zouden we mijns inziens zelfs opnieuw moeten gaan gebruiken. Regelmatig werd er iemand ‘naar de bliksem’ gewenst (waarbij ik aan Meneer Big van Gitte Spee moet denken) en een hele mooie: ‘het huilen stond hem nader dan het lachen’, een uitdrukking die ik ken van de boeken van Daan Zonderland, die mijn vader vroeger voorlas. De hier en daar mooie, ouderwetse woorden en uitdrukkingen  passen eigenlijk alleen maar bij het verhaal dat speelt in een sprookjesachtig bos in een onbekend land in ver vervlogen tijden.

De dochter en zoon van twee rivaliserende roversbendes raken stiekem bevriend, en dat gaat natuurlijk niet goed. Ik moest dan ook aan Romeo and Juliet denken. Maar dit speelt in een bos, dat door de jaargetijden heen behoorlijk verandert, waar mythische (en veelal gevaarlijke) wezens leven. Het was een heerlijk verhaal om (voor) te lezen. De omschrijvingen van het bos en de kinderen die daar de hele dag doorbrachten waren prachtig en verveelden nooit. Een boek dat heerlijk blijft. Maar dat is allemaal mijn mening. Dit is wat mijn dochter erover schreef: Ronja de roversdochter is een heel mooi boek dat gaat over Ronja die in de burcht van Mattis woont. Haar vader is Mattis, moeder is Lovis. Als op de geboortedag van Ronja de burcht doormidden splijt blijven de rovers in de ene helft wonen, na iets van 10 jaar komt ineens Borka in de andere kant wonen. Ronja wordt vrienden met Birk, de zoon van vijand Borka. Ronja de roversdochter is een heel mooi boek dat gaat over liefde, vriendschap en vertrouwen. Zelf vond ik het zo mooi dat ik een beetje moest huilen!